Powrót

Wiązania


Gazy szlachetne – pierwiastki bierne chemicznie, nie wchodzą łatwo w reakcje z innymi pierwiastkami.
Bierność helowców spowodowana jest trwałą konfiguracją elektronową. Na ostatniej powłoce atomy helowców mają 8 elektronów – tzw. oktet elektronowy (wyjątek: hel ma 2 elektrony – dublet elektronowy)

Atomy łączą się ze sobą za pomocą elektronów walencyjnych – tworzą wiązania. Po utworzeniu wiązania osiągają trwałą konfigurację elektronową – oktet (lub dublet).

Elektroujemność - zdolność atomu do przyciagania elektronów tworzących wiązanie. Podaje się ją w liczbach od 0,7 do 4 w skali Paulinga.

Najmniejszą elektroujemność (najsłabiej przyciagają elektrony) mają metale grupy 1 układu okresowego.
Największą elektroujemność (najsilniej przyciągaja elektrony) mają niemetale grupy 17.

Na podstawie różnicy elektroujemności pierwiastków można określić rodzaj wiązania chemicznego, jaki utworzą te pierwiastki.
 


Wiązania kowalencyjne

Wiązanie kowalencyjne powstaje poprzez utworzenie współnej pary elektronowej.Tworzą je pierwiastki, których różnica elektroujemności jest mniejsza niż 0,4.

Wiązanie kowalencyjne powstaje między takimi samymi atomami niemetali.
Przykłady.
- Pierwiastki, które występują w postaci cząsteczek dwuatomowych: H2, N2. O2, F2, Cl2, Br2, I2.
- Niektóre pierwiastki zbudowane są z cząsteczek o większej liczbie atomów np. P4, S8.

Wodór ma 1 elektron walencyjny, potrzebuje 2 elektrony (dublet).
2 atomy wodoru łączą się ze sobą i powstaje cząsteczka wodoru H2.
Między atomami znajduje się wiązanie utworzone przez wspólną parę elektronową
wzór elektronowy H••H    Wzór strukturalny H–H
Każdy z atomów wodoru ma dublet – trwałą konfigurację elektronową.

Atomy tlenu mają 6 elektronów walencyjnych. Dążą do uzyskania oktetu i każdy z nich potrzebuje 2 elektronów.
Atomy tlenu łączą się ze sobą i powstaje cząsteczka tlenu O2.

Atomy azotu mają 5 elektronów walencyjnych. Dążą do uzyskania oktetu i każdy z nich potrzebuje 3 elektronów.
Atomy azotu łączą się ze sobą i powstaje cząsteczka azotu N2.

Wiązania kowalencyjne spolaryzowane

Wspólna para elektronowa może być przesunięta w stronę jednego z atomów. Powstaje wówczas wiązanie kowalencyjne spolaryzowane

Atomy węgla mają 4 elektrony walencyjne a atomu tlenu mają 6 elektronów walencyjnych. Dążą do uzyskania oktetu – tlen potrzebuje 2 elektronów a węgiel 4 elektronów.
1 atom węgla łączy się z 2 atomami tlenu i powstaje cząsteczka tlenku węgla(IV) CO2.

Atomy wodoru mają 1 elektron walencyjny a atomu tlenu mają 6 elektronów walencyjnych i dążą do uzyskania oktetu – tlen potrzebuje 2 elektronów. Wodór potrzebuje 1 elektron.
1 atom tlenu łączy się z 2 atomami wodoru i powstaje cząsteczka tlenku wodoru (wody) H2O.

Atomy wodoru mają 1 elektron walencyjny i potrzebują 1 elektron. Atomu chloru mają 7  elektronów walencyjnych i dążą do uzyskania oktetu – potrzebują 1 elektron.
1 atom wodoru łączy się z 1 atomem chloru i powstaje cząsteczka chlorowodoru HCl.

Atomy wodoru mają 1 elektron walencyjny i potrzebują 1 elektron. Atomu azotu mają 5 elektronów walencyjnych i.dążą do uzyskania oktetu – potrzebują 3 elektrony.
1 atom azotu łączy się z 3 atomami wodoru i powstaje cząsteczka amoniaku NH3.

 



Zapraszam do wpisania komentarza: uwagi, co jeszcze dopisać, objaśnić, sprecyzować, niezrozumiała treść, błędy itp.
Napisz komentarz
Copyright 2011-2024Chem24.pl
Wszelkie prawa autorskie do treści zawartych w serwisie chem24.pl należą do właściciela portalu.
Treść strony i wszystkie elementy strony chem24.pl podlegają ochronie prawnej zawartej w przepisach o prawie autorskim.
Niedozwolone jest kopiowanie, rozpowszechnianie i udostępnianie innym użytkownikom bez zgody autora.

Niedozwolone działania stanowią okradanie autora i podlegają przepisom zawartym w Kodeksie Karnym.