Sole wykazują różną rozpuszczalność w wodzie. Ich roztwory wodne przewodzą prąd elektryczny. Im rozpuszczalność roli jest większa tym lepsze jest przewodnictwo elektryczne.
Sole są elektrolitami, czyli substancjami, których wodne roztwory przewodzą prąd elektryczny.
Sole mają budowę jonową, występują w nich wiązania jonowe. W sieci krystalicznej soli występują jony (nie atomy lub cząsteczki). Podczas rozpuszczania w wodzie kryształ soli rozpada się na poszczególne jony. Proces ten to dysocjacja jonowa.
Sole ulegają dysocjacji na kationy metalu i aniony reszty kwasowej.
Wielkość ładunku kationu jest taka sama, jak wartościowość metalu. Na(I) ⇒ Na+, Ca(II) ⇒ Ca2+, Fe(III) ⇒ Fe3+
Wielkość ładunek anionu jest taka sama, jak wartościowość reszty kwasowej.
Liczba ładunków dodatnich jest taka sama, jak liczba ładunków ujemnych.
Nazewnictwo anionów
nazwa anionu | wzór anionu | nazwa anionu | wzór anionu |
chlorkowy | Cl− | siarczanowy(VI) | SO42− |
siarczkowy | S2− | siarczanowy(IV) | SO32− |
azotanowy(V) | NO3− | fosforanowy(V) | PO33− |
węglanowy | CO32− |
Przykłady reakcji dysocjacji soli
NaCl → Na+ + Cl−
CaCl2 → Ca2+ + 2 Cl–
Na2S → 2 Na+ + S2–
Cu(NO3)2 → Cu2+ + 2 NO3–