Dysocjacja jonowa wodorotlenków

Substancje chemiczne mogą być zbudowane z atomów, cząsteczek lub jonów.

Atomy i cząsteczki to drobiny elektrycznie obojętne. Jony to drobiny mające ładunek elektryczny. Jony dodatnie to kationy, jony ujemne to aniony.

Wodorotlenki, które rozpuszczają się w wodzie to zasady.
Wodorotlenki dysocjują na kationy metalu i aniony wodorotlenkowe.

M(OH)_n → Mⁿ⁺ + nOH⁻  

Przykładowe równania reakcji dysocjacji wodorotlenków

NaOH → Na⁺ + OH^–    
KOH → K⁺ + OH^–   
Ca(OH)₂ → Ca²⁺ + 2 OH^–   
Mg(OH)₂ → Mg²⁺ + 2 OH^–  

Zasady to substancje, które po wprowadzeniu do wody tworzą jony OH^–.

Zasady mają odczyn zasadowy, barwią papierek wskaźnikowy na niebiesko a fenoloftaleinę na malinowo.

Skala pH

Odczyn roztworu określa obecność jonów H⁺ lub OH⁻.
Odczyn kwaśny wskazuje na obecność dużej ilości jonów H⁺.
Odczyn zasadowy wskazuje na obecność dużej ilości jonów OH⁻.
W roztworach o odczynie obojętnym jest bardzo mała i jednakowa ilość jonów H⁺ i OH⁻.

pH roztworu charakteryzuje odczyn roztworu.
pH<7 oznacza roztwór kwaśny, liczba jonów H⁺ > liczba jonów OH⁻.
pH=7 oznacza roztwór obojętny, liczba jonów H⁺ = liczba jonów OH⁻.
pH>7 oznacza roztwór zasadowy, liczba jonów H⁺ < liczba jonów OH⁻.

Elektrolity i nieelektrolity

Obecność w roztworze wodnym jonów powoduje, że przewodzą one prąd elektryczny.

Elektrolity - to substancje, których roztwory wodne przewodzą prąd elektryczny
Przykłady elektrolitów:  roztwory soli, kwasów i wodorotlenków

Nieelektrolity - to substancje, ktirych roztwory wodne nie przewodza prądu elektrycznego.
Przykłady nieelektrolitow: roztwory cukru, alkoholu.