Efekt wspólnego jonu

Artykuł omawia temat efektu wspólnego jonu. Oto podstawowe punkty:

• Efekt wspólnego jonu odnosi się do wpływu, jaki ma dodanie elektrolitu zawierającego jon wspólny dla osadu i roztworu na rozpuszczalność osadu.
• Przykładem jest dodanie roztworu chlorku glinu do stężonego wodnego roztworu wodorotlenku glinu. Dodanie jonów Al³⁺ do roztworu powoduje wzrost stężenia tych jonów, co prowadzi do zmniejszenia stężenia jonów OH^– i wytrącenia osadu Al(OH)₃.
• Innym przykładem jest dodanie roztworu chlorku sodu do stężonego wodnego roztworu wodorowęglanu sodu. Dodanie jonów Na+ do roztworu powoduje wzrost stężenia tych jonów, co prowadzi do zmniejszenia rozpuszczalności wodorowęglanu sodu i jego krystalizacji.
• W przypadku dodania roztworu kwasu chlorowodorowego do stężonego wodnego roztworu kwasu octowego, dodanie jonów H+ do roztworu powoduje wzrost stężenia tych jonów w roztworze i cofnięcie dysocjacji kwasu octowego.