Reakcja strąceniowa zachodzi wtedy, gdy kationy i aniony łącząc się utworzą związek trudno rozpuszczalny. Pary jonów, które utworzą osad można odczytać z tabeli rozpuszczalności.
Ważna uwaga: tabela rozpuszczalności dotyczy jonów pochodzących od soli (z wyjątkiem OH– oczywiście).
Przykład I.
W jednej probówce jest roztwór wodorotlenku sodu NaOH a w drugiej roztwór chlorku miedzi(II) CuCl2. Obe substancje są dobrze rozpuszczalne w wodzie, więc ulegają dysocjacji:
NaOH → Na+ + OH–
CuCl2 → Cu2+ + 2Cl–
Po zmieszaniu roztworów w probówce są teraz jony: Na+, OH–, Cu2+, Cl–.
Pary jonów, które utworzą osad można odczytać z tabeli rozpuszczalności.
Na+ | Cu2+ | |
OH– | R | N |
Cl– | R | R |
Z tabeli odczytujemy, że jon Cu2+ i jon OH– połączą się w cząsteczkę i powstanie osad. Obrazujemy to równaniem jonowym:
2Na+ + 2OH– + Cu2+ + 2Cl– → Cu(OH)2↓ + 2Na+ + 2Cl–
Po obu stronach równania są niezmienione jony Na+ i Cl–, które nie brały udziału w reakcji, więc je pomijamy. Równanie jonowe zapisuje się skróconym, jonowym równaniem reakcji:
2OH– + Cu2+ → Cu(OH)2↓
Równanie cząsteczkowe:
2NaOH + CuCl2 → Cu(OH)2↓ + 2NaCl
Pełny tekst dostępny jest tylko dla zalogowanych |