Alkeny

Węglowodory nienasycone ⇒ węglowodory, które zawierają wodór w ilości mniejszej niż maksymalnie możliwa.
Alkeny ⇒ węglowodory nienasycone zawierające wiązanie podwójne między atomami węgla.
Wzór ogólny: C_nH_2n

Wiązanie podwójne C=C jest krótsze i silniejsze niż wiązanie pojedyncze C−C.

Nazewnictwo alkenów

W nazwach nie podstawionych 2- i 3-węglowych alkenów lokant "1" opuszcza się (IUPAC).
CH₂=CH₂ eten, CH₂=CH−CH₃ propen
W pozostałych przypadkach musi być zachowany np. CH₂=CBr−CH₃ 2-bromoprop-1-en

Tworzenie nazw rozgałęzionych alkenów, gdy najdłuższy łańcuch węglowy zawiera wiązanie podwójne

Krok 1. Jeśli najdłuższy łańcuch łańcuch węglowy zawiera wiązanie C=C, to strukturę wyjściową stanowić będzie eten, propen, buten... itd. Każdą nazwę kończy się końcówką –en.

Krok 2. Oznacz liczbami atomy węgla zaczynając od atomu najbliżej położonego od wiązania podwójnego.

Krok 3. Dla łańcucha zawierającego więcej niż 3 atomy węgla podaj miejsce położenia wiązania podwójnego i wtedy końcówka wygląda tak: -1-en, -2-en, -3-en, -4-en.

Przykład. Penten C₅H₁₀. 

	pent−1-en
	pent−2-en

Krok 4. Na początku nazwy dodaj miejsca położenia grup alkilowych, jeśli takie są obecne.

4-metylopent-2-en

WAŻNE UWAGI zgodne z IUPAC
1. Użycie nazw 1-penten, 2-penten itp. jest błędne. Lokanty używa się przed częścią nazwy, której dotyczą.
2. Jeśli w cząsteczce znajduje się łańcuch węglowy nie zawierający wiązania podwójnego, który jest dłuższy niż łańcuch węglowy zawierający wiązanie podwójne, wówczas ten pierwszy jest ważniejszy i stosuje się inne zasady nazewnictwa (nie końcówkę -en)

Nazewnictwo zwyczajowe
H₂C=CH- winyl    np. chlorek winylu  H₂C=CHCl
H₂C=CH−CH₂−   allil   np. chlorek allilu  H₂C=CH−CH₂Cl

Własności fizyczne zmieniają się podobnie jak w alkanach - wraz z długością łańcucha węglowego wzrasta temperatura wrzenia, topnienia, gęstość.