Alkany

Węglowodory - związki zbudowane wyłącznie z atomów węgla i wodoru.
W  związkach organicznych węgiel jest zawsze IV-wartościowy.

Alkany - węglowodory nasycone (zawierają tylko pojedyncze wiązania między atomami węgla: C−C)

Szereg homologiczny - szereg związków o podobnej budowie, różniące się o grupę −CH2− lub jej wielokrotność.

Zmiany własności fizycznych alkanów wraz ze wzrostem ilości atomów węgla w cząsteczce

→  wzrost liczby atomów węgla w czasteczce alkanu  →
C1−C4 C5−C16 od C17
gazy ciecze ciała stałe
→ wzrastają gęstości alkanów →
→ wzrastają temperatury topnienia i temperatury wrzenia →
maleje lotność alkanów

Wzór ogólny szeregu homologicznego alkanów: CnH2n+2

Nazwa Wzór sumaryczny Wzór strukturalny Wzór półstrukturalny
metan CH4 CH4
etan C2H6 CH3−CH3
propan C3H8 CH3−CH2−CH3

Nazewnictwo: Nazwy alkanów zawierają końcówkę −an.

Reakcje spalania alkanów

Spalanie alkanów to reakcja, w której alkan reaguje z tlenem i w zależności od ilości tlenu powstają różne tlenki węgla i woda. Jest to reakcja egzotermiczna, czyli podczas spalania wydziela się ciepło. Spalanie może być całkowite lub niecałkowite w zależności od ilości tlenu dostępnego do spalania.

Spalanie metanu (CH4):

  • Całkowite spalanie (w nadmiarze tlenu):
    CH4 + 2O2 → CO2 + 2H2O
    Niecałkowite spalanie (w niedoborze tlenu):
    2CH4 + 3O2 → 2CO + 4H2O
    lub:
    CH4 + O2 → C + 2H2O

Spalanie etanu (C₂H₆):

  • Całkowite spalanie (w nadmiarze tlenu):
    2C2H+ 7O2 ⟶ 4CO2 + 6H2O
    Niecałkowite spalanie (w niedoborze tlenu):

  • 2C2H+ 5O2 ⟶ 4CO + 6H2O
    lub:
    2C2H6 + 3O2 ⟶ 4C + 6H2O

Spalanie propanu (C₃H₈):

  • Całkowite spalanie (w nadmiarze tlenu):
    C3H8 + 5O2 ⟶ 3CO2 + 4H2O

  • Niecałkowite spalanie (w niedoborze tlenu):
    2C3H8 + 7O2 ⟶ 6CO + 8H2O
    lub:
    C3H8 + 2O⟶ 3C + 4H2O

Spalanie butanu (C₄H₁₀):

  • Całkowite spalanie (w nadmiarze tlenu):
    2C4H10 + 13O⟶ 8CO2 + 10H2O

  • Niecałkowite spalanie (w niedoborze tlenu):
    C4H10 + 9O⟶ 8CO + 10H2O
    lub:
    2C4H10 + 5O2 ⟶ 8C + 10H2O

  • Całkowite spalanie: zachodzi w obecności dużej ilości tlenu, produkuje więcej energii i jest bardziej efektywne.
  • Niecałkowite spalanie: występuje, gdy tlenu jest za mało; generuje tlenek węgla (trujący gaz) lub sadzę, co jest mniej efektywne i bardziej szkodliwe dla środowiska.

 

Właściwości metanu

  1. Stan skupienia: Gaz w warunkach normalnych.
  2. Barwa i zapach: Bezbarwny, bezwonny (zapach dodaje się sztucznie do gazu ziemnego ze względów bezpieczeństwa).
  3. Gęstość: Lżejszy od powietrza (gęstość metanu wynosi około 0,72 g/L w warunkach normalnych).
  4. Temperatura wrzenia: -161,5°C.
  5. Temperatura topnienia: -182,5°C.
  6. Rozpuszczalność w wodzie: Słabo rozpuszcza się w wodzie, ale dobrze rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych.
  7. Palność: Metan jest łatwopalny. Podczas spalania w obecności tlenu wydziela dużą ilość energii
  8. Stabilność: Jest chemicznie stabilny w warunkach normalnych i nie reaguje łatwo z innymi substancjami..

Właściwości ekologiczne i toksyczność

  • Metan jest nietoksyczny, ale w dużych stężeniach działa dusząco, wypierając tlen z powietrza.
  • Jest silnym gazem cieplarnianym – jego potencjał ocieplający jest około 25 razy większy niż dwutlenku węgla w perspektywie 100 lat.

Występowanie metanu w przyrodzie

  1. Atmosfera: Metan występuje w atmosferze w śladowych ilościach (około 1,8 ppm). Jest gazem cieplarnianym, który ma około 25 razy większy potencjał ocieplenia globalnego niż dwutlenek węgla (CO₂), choć jego koncentracja jest znacznie mniejsza.

  2. Gaz ziemny: Metan jest głównym składnikiem gazu ziemnego (70-90%). Powstaje w wyniku procesów geologicznych i biochemicznych w głębokich warstwach skorupy ziemskiej. Wydobywany z pokładów gazu ziemnego, jest używany jako paliwo i surowiec w przemyśle chemicznym.

  3. Złoża hydratu metanu: Na dnach oceanicznych w niskich temperaturach i pod wysokim ciśnieniem występują hydratu metanu – związki, w których metan jest uwięziony w strukturze lodu. Te pokłady są potencjalnym, choć trudnym w eksploatacji źródłem energii.

  4. Bagna i mokradła: Metan powstaje w warunkach beztlenowych, gdy mikroorganizmy rozkładają materię organiczną w bagnach, torfowiskach i mokradłach. Jest to jedno z głównych naturalnych źródeł metanu w atmosferze.

  5. Przewody pokarmowe zwierząt: Metan jest produkowany w procesach trawienia u zwierząt przeżuwających (np. krów, owiec). Mikroorganizmy w ich żołądkach rozkładają celulozę, co prowadzi do emisji metanu do atmosfery (tzw. fermentacja żwaczowa).

  6. Wulkaniczne i termalne źródła: W niektórych obszarach wulkanicznych i hydrotermalnych metan wydobywa się z wnętrza Ziemi.

  7. Skały osadowe i złoża węgla: Metan jest uwalniany podczas wydobycia węgla jako gaz kopalniany, znany również jako metan pokładów węgla.

  8. Lodowce i permafrost: W regionach wiecznej zmarzliny metan jest uwalniany podczas topnienia permafrostu. Może to przyczyniać się do wzrostu stężenia metanu w atmosferze wraz z postępującym ociepleniem klimatu. (Permafrost (wieczna zmarzlina) to warstwa gruntu, skał lub osadów, która pozostaje zamarznięta przez co najmniej dwa kolejne lata. Występuje głównie na obszarach o bardzo niskich temperaturach, takich jak regiony arktyczne, subarktyczne i wysokogórskie.)

  9. Rozkład biomasy: Procesy rozkładu biomasy w warunkach beztlenowych, takie jak fermentacja w oczyszczalniach ścieków czy na składowiskach odpadów, prowadzą do powstawania metanu.

Metan jest wszechobecny w przyrodzie, zarówno w formie naturalnej, jak i w wyniku działalności człowieka. Jest kluczowym składnikiem gazu ziemnego, ważnym źródłem energii i istotnym gazem cieplarnianym. Jego emisje są związane z działalnością biologiczną, geologiczną i antropogeniczną, a kontrolowanie ich jest istotnym elementem walki ze zmianami klimatu.

Gaz ziemny

Gaz ziemny to mieszanina gazów węglowodorowych i niewęglowodorowych, która występuje naturalnie w skorupie ziemskiej. Jest jednym z najważniejszych paliw kopalnych, wykorzystywanym zarówno jako źródło energii, jak i surowiec chemiczny.

Skład gazu ziemnego:

  1. Główne składniki:

    • Metan (CH₄): stanowi 70–90% składu gazu ziemnego i jest jego głównym komponentem.
    • Etan (C₂H₆), propan (C₃H₈), butan (C₄H₁₀): w mniejszych ilościach, są często oddzielane i wykorzystywane jako osobne surowce.
  2. Inne składniki:

    • Dwutlenek węgla (CO₂), azot (N₂), siarkowodór (H₂S): występują jako zanieczyszczenia, które są usuwane w procesach oczyszczania.
    • Hel (He): w niektórych złożach gazu ziemnego występuje w niewielkich ilościach i jest cennym surowcem przemysłowym.

Właściwości gazu ziemnego:

  • Bezbarwny i bezwonny: W warunkach naturalnych nie ma zapachu – dodaje się do niego substancje zapachowe (odoranty) w celu łatwego wykrywania wycieków.
  • Lżejszy od powietrza: Unosi się, co zmniejsza ryzyko nagromadzenia w przypadku wycieku.
  • Łatwopalny: Podczas spalania wydziela dużą ilość energii cieplnej oraz niewielkie ilości zanieczyszczeń.

Występowanie:

Gaz ziemny znajduje się:

  • W złożach gazu ziemnego w warstwach skał osadowych.
  • W złożach ropy naftowej jako gaz towarzyszący.
  • W złożach węgla kamiennego, jako metan kopalniany.

Zastosowanie:

  1. Energetyka: Jako paliwo w elektrowniach, ciepłowniach, gospodarstwach domowych (kuchenki, ogrzewanie).
  2. Transport: Stosowany jako paliwo CNG (sprężony gaz ziemny) i LNG (skroplony gaz ziemny).
  3. Przemysł chemiczny:
    • Produkuje się z niego amoniak (dla nawozów sztucznych).
    • Jest surowcem w produkcji metanolu i innych związków chemicznych.
  4. Gospodarstwa domowe: Gaz ziemny dostarczany jest do mieszkań jako źródło energii do gotowania i ogrzewania.

Gaz ziemny jest cenionym źródłem energii dzięki wysokiej efektywności energetycznej i niższym emisjom CO₂ w porównaniu do innych paliw kopalnych, takich jak węgiel czy ropa naftowa.

Zastosowanie alkanów

Zastosowania alkanów wynikają z ich właściwości chemicznych i fizycznych, takich jak stabilność chemiczna, łatwopalność i zdolność do dostarczania dużej ilości energii podczas spalania. Oto główne zastosowania alkanów:

1. Paliwa

  • Metan (CH₄) i etan (C₂H₆): główne składniki gazu ziemnego, wykorzystywane do ogrzewania, gotowania oraz w elektrowniach jako paliwa do produkcji energii.
  • Propan (C₃H₈) i butan (C₄H₁₀): składniki gazu płynnego LPG, stosowanego w kuchenkach gazowych, ogrzewaniu i jako paliwo samochodowe.
  • Pentan (C₅H₁₂) i wyższe alkany: zawarte w benzynie, oleju napędowym oraz paliwach lotniczych.

2. Surowce chemiczne

  • Metan:
    • Produkcja metanolu, formaldehydu i innych związków organicznych.
    • Służy do wytwarzania wodoru (H₂) w procesach reformingu parowego, wykorzystywanego np. w produkcji amoniaku.
  • Wyższe alkany: używane w syntezach organicznych, np. do produkcji alkoholi, kwasów karboksylowych czy polimerów.

3. Środki smarne i konserwujące

  • Wyższe alkany (np. parafiny): składniki smarów i olejów technicznych, stosowane w maszynach i urządzeniach mechanicznych.
  • Wazelina: mieszanina stałych alkanów, używana w kosmetyce i farmacji jako środek ochronny i nawilżający.

4. Przemysł kosmetyczny i farmaceutyczny

  • Parafina:
    • Wosk w świecach, kosmetykach (np. w kremach, pomadkach do ust) oraz w okładach terapeutycznych.
    • Składnik maści i kremów ochronnych.
  • Wazelina: stosowana w maściach, jako baza kosmetyczna i ochronna.

5. Izolatory i środki ochronne

  • Alkany stałe (parafiny): wykorzystywane jako powłoki ochronne na powierzchnie metalowe, drewno lub w produkcji papieru woskowanego.
  • Wyższe alkany: używane w przemyśle elektronicznym jako izolatory.

6. Produkcja materiałów wybuchowych

  • Metan: w procesach przemysłowych do syntezy amoniaku, który jest kluczowym składnikiem niektórych materiałów wybuchowych.

7. Czynniki chłodnicze

  • Propan i butan: stosowane jako alternatywne czynniki chłodnicze w chłodziarkach i klimatyzatorach.

8. Zastosowanie w rolnictwie

  • Metan: wytwarzany w biogazowniach, stosowany jako odnawialne źródło energii.
  • Parafiny: składniki środków ochrony roślin oraz zaprawiania nasion.

Alkany, dzięki swojej różnorodności i stabilności chemicznej, są szeroko stosowane w wielu dziedzinach życia, od przemysłu energetycznego po kosmetykę i rolnictwo.